اما مثلی زیبااز زبان پیامبراعظم(ص) درباره ی دنیا و فرزند آدم به هنگام مرگ:

مثال آن چون مردی است که سه دوست دارد و چون مرگش در رسد به یکی از آنها گوید: تو دوست من بودی  و از میان سه دوست ، نزد من نیکوتر بودی،فرمان خدا چنان  که می بینی به من رسیده ،چه کار می کنی؟

گوید:چه کار توانم کرد؟ این فرمان خداست که بر من غالب است و نتوانم محنت از تو بردارم و غم تو بگشایم و ساعت مرگ را تاخیر اندازم ولی اینک من پیش توام، مرا زاد خویش کن که همراه خود ببری که تورا سود دهد.

آنگاه دومی را بخواند و گوید: تو دوست من بودی و از میان دوستانم نزد من  نیکوتر بودی  و فرمان خدا چنان  که می بینی به من رسیده ،چه کار می کنی؟

گوید: چه کار توانم کرد ؟ این فرمان خداست که بر من غالب است و نتوانم محنت از تو بردارم و غم تو زایل کنم و و ساعت مرگ را تاخیر اندازم ولی به هنگام مرض به خدمت تو قیام می کنم و پوشش تو تازه می کنم و جسد و عورت تو بپوشانم.

آنگاه سومی را بخواند و گوید: فرمان خدا چنان که می بینی به من رسیده و تو از میان سه دوست پیش من خوارتر بودی ، تو را مهمل گذاشتم و به تو رغبت نداشتم،اکنون چه کار می کنی؟

گوید: من در دنیا و آخرت بسته و همدم توام، هنگامی که به قبر درآیی و چون از قبر بیرون شوی، با تو بیرون می آیم و هر گز جدا نشوم.

این{ سه دوست} مال و اطرافیان و عمل اوست.[1]