بسم الله الرحمن الرحیم

قل یا ایها الکافرون لا اعبد ما تعبدون

ولا انتم عابدون ما اعبد .ولا اناعابد ما عبدتم ولا انتم عابدون ما اعبد

لکم دینکم ولی دین

 

 

**نکاتی چند از سوره مبارکه کافرون**

 

فرمود برو با جهل خود مشغول باش من هم بروم دنبال کارم .این سوره را می شود برای کفار خواند برای دشمنان امیر المومنین (ع)هم می شود خواند.برای جهل باطن خود انسان برای نفس خود انسان هم می شود خواند.هر وقت از کسی یا چیزی عصبانی شدید این سوره را بخوانید.کمک می کند قوه می آورد تمام نعمت ها در آن هست .تمام استغفارها در آن است .تمام جهادها در آن است.

 

بر گرفته از کتاب طوبای محبت حاج محمد اسماعیل دولابی

 

معانی کلمات سوره:***

قل: به معنای ابراز آنچه در درون و قلب است به هر وسیله ای که ممکن است.

کافرون:  ازریشه کفر به معنای اعتنا نکردن و رد نمودن چیزی است و از

نتایج آن دوری جستن، محو کرد و پوشاندن  است.

عبد: به معنای نهایت تذلل و فروتنی نسبت به مولا همراه با اطاعت وفرمانبری

است که ممکن است به اختیار یا به غیر اختیار باشد.

دین: به معنای فروتنی و فرمانبرداری در قبال برنامه یا مقرراتی معین است .

 

با توجه به روایتی که از امام صادق علیه السلام آمده کفر در قرآن به چهار صورت ذکر شده است :

- 1کفر در مقابل اسلام : که انکار حق و حقیقت به قلب و زبان است :

و جحدوا بها و استیقنتها انفسهم ظلما و علوا

-2 کفر در مقابل شکر : به معنای ناسپاسی  (کسی که قدر نعمت های خود را نشناخته و از آن ها استفاده نمی کند .)هذا من فضل ربی لیبلونی ءاشکر ام اکفر و من شکر فانما یشکر لنفسه و من کفر فان ربی غنی کریم  یا :   اما شاکرا و اما کفورا

-3 کفر به معنای مخالفت و معصیت کردن : که هر کسی دچار نافرمانی می شود در حین گناه دچار این قسم از کفر است:  و هو محرم علیکم اخراجهم افتومنون ببعض الکتاب و تکفرون ببعض

- 4کفر به معنای برائت و دوری که گاهی بر انسان واجب است نسبت به  چیزهایی از دوری نماید : فمن یکفر بالطاغوت و یومن بالله

 

نکات مربوط به سوره:با توجه به مضامین این سوره مبارکه

:***********************

1. انسان باید با تعین مواضع خود که عبارتست از عبودیت خداوند متعال مسیر عملی خود را از کسانی که دچار کفر شده اند جدا نماید.

2. عبادت ، به معنای خضوع و اطاعت ، عامل اصلی در کافر بودن یا نبودن به شمار رفته است.

3. در مورد کفار از نوع اول : لازم است بر مواضع خود تاکید نموده و آن را به آن ها تفهیم کنیم  و تکرار کنیم، و سپس از آنان دوری و آنان را از خود طرد نماییم. نه این که به محافظه کاری پرداخته و ما از عملکرد آنان رنگ بگیریم.

4.در حال معصیت روح ایمان می رود و با توبه و انابه برمی گردد.

5.شکر به معنی دانی در مقابل هر نعمتی مطرح است . اعتقاد به دین اسلام  ، زندگی در تنها کشور با قوانین شیعه ، شناخت اهلبیت علیهم السلام ، پدر و مادر ، همسر شایسته ، خوردن ، خوابیدن  ، آرامش ،و توانایی های مختلف نیاز مند شکر است و حداقل آن هدر نکردن عمر با گذران بی تفاوت روز ها و شب هاو سعی روز افزون در  ترک گناهان ،شناخت و انجام واجبات و مستحبات و درک نورانیت علم و معنویت است.

6. شرک نمود عملی کفر است که بر چهار قسم و همه مذموم است. براین اساس که و ما یومن اکثرهم بالله الا و هم مشرکون : ایمان نمی آورند به خدا اکثر ایشان مگر اینکه مشرکند، بنگریم که از این گروه هستیم یا نه؟.

 شرک جلی و ارتداد

· شرک خفی  که اعتماد به غیر خدا و موثر دانستن دیگری نه به طور مستقل و الا شرک جلی  است.و اغلب افراد به این نوع شرک و اعتماد به غیر خدا گرفتارند. شرک در طاعت که اطاعت شیطان و مخالفت خدا را بنماید.

که آیه بالا به این مضمون بسیار نزدیک است.

· شرک در عبادت که ریا بکند : فمن کان یرجوا لقاء ربه فلیعمل عملا صالحا و لا یشرک بعباده ربه احدا پس هر که امید ملاقات خدایش را دارد عملی صالح انجام دهد و در عبادت پروردگارش احدی را شریک قرار ندهد.

7 :این مطلب که بعضی کار ها را فی سبیل الله و بعضی دیگر را برای داشتن در آمد و تفریح و استراحت و به خاطر دل دیگران و .. انجام بدهیم این شرک در زندگی است در حالی که تمام اعمال و افکار انسان می تواند در خدمت خداوند و بندگی محض او باشد حتی خوردن و خوابیدن و هر چه به فکر می آید و برای اموری که هیچ وجهی در اطاعت و رضایت خدا ندارد ، عمر کوتاه  خود را هدر و نامه عمل خود را آلوده نکنیم.

8. سپردن امور به خداوند به معنی سستی در ایفای نقش خود در ریز ریز مسائل زندگی نیست بلکه می تواند وظیفه شناسی و عمل به تکالیف  و دغدغه نداشتن برای نتایج آن یا  قدر شناسی دیگران باشد.توجهت به هرچه باشد قیمت تو همان است اگر توجهت به خدا وخوبان باشد فیمتی می شوی. حواس تو به هر که رفت تو همانی